سلام .
میخوام در مورد یکی از افتخارات ایرانیان مطلب بنویسم.اگه لینک روی تیتر رو کلیک کنید شما رو به صفحه سایت بی بی سی مربوط به بازسازی دیجیتالی دو معمار از تخت جمشید وصل میکنه.در مورد مسایل جانبی صحبت نمیکنم و قصد اصلیم رو در مورد نوشتن این متن در زیر بیان میکنم. فقط باید اضافه کنم مطالبی که به رنگ آبی تیره نوشته شده از داخل مقاله نقل گردیده .
میخوام در مورد یکی از افتخارات ایرانیان مطلب بنویسم.اگه لینک روی تیتر رو کلیک کنید شما رو به صفحه سایت بی بی سی مربوط به بازسازی دیجیتالی دو معمار از تخت جمشید وصل میکنه.در مورد مسایل جانبی صحبت نمیکنم و قصد اصلیم رو در مورد نوشتن این متن در زیر بیان میکنم. فقط باید اضافه کنم مطالبی که به رنگ آبی تیره نوشته شده از داخل مقاله نقل گردیده .
******
در مورد جایی مینویسم که در حال حاضر از طرف سیاستمداران ما و دولت مردان ما زیاد مورد توجه قرار نمیگیره. جایی که میتونه برای ما یه افتخار باشه.
تخت جمشید بنایی ارعاب آور و رماننده نیست، بنایی است دعوت کننده و جمع آورنده. تخت جمشید ساخته شده بود تا شخصیت یک دولت جهانی را به مردم نشان دهد. اگر به تفاوتهای صورت پیکرهها و نقوش تخت جمشید با همانندهای بابلی و آشوری آنها دقت کنید میبیند نوعی آهستگی و تامل و معنویت در آنها هست. حتی در جایی که باید خشونت باشد مثلاً در نبرد شاه پهلوان با موجوات خیالی، شما چهرهها را آرام میبینید و قرار نیست دلهرهآور باشند. چیزی که در همه جای تخت جمشید دیده میشود روح آرامش و صلح طلبی است که در چهرههای همه نقوش تا چهره سرستون گاو دیده میشود. آرامشی که تنه به تنه برادری میزند و در دستهایی که گل دارند، یا بر شانه همراه خود قرار گرفتهاند یا دست همراه و دوستی را گرفتهاند کاملاً مشهود است. سویه شادمانی و آرامش در تخت جمشید آشکارتر از هر چیز دیگری است و شادی از باورهای اساسی هخامنشی است چنانکه چهارمین آفرینش از آفریدههای اهورامزدا دانسته میشده است.
چرا تمدنی که اینگونه زیبا و پاک بوده به زوال کشیده شده؟ تمدنی که خواهان صلح و شادی بوده.
برنامهای بود که در مورد کورش توضیح میداد.
میگفت پای تندیس کورش که در مصر ساخته شده بود نقوشی وجود داره که یکی از اونا مردمی رو از قومها و ملتهای مختلف نشون میده که نه از روی اسارت و زور بلکه از روی خواست خود و احترام در برابر داریوش دستها را بالا برده و او را تکریم میکنند.
تو اوون برنامه میگفت این تندیس هدیهای از مصریان برای داریوش بوده.
شاید لازم باشه ما ایرانیان از سابقه خودمون بدون هیچ تحریفی آگاهی پیدا کنیم تا خصلتهای پاک از دست رفتمون رو دوباره بدست بیاریم.
در پایان بد نمیدونم این مطلب رو هم بخونید:
'امپراتوری فراموش شده'
موفق و پاینده باشید.
تخت جمشید بنایی ارعاب آور و رماننده نیست، بنایی است دعوت کننده و جمع آورنده. تخت جمشید ساخته شده بود تا شخصیت یک دولت جهانی را به مردم نشان دهد. اگر به تفاوتهای صورت پیکرهها و نقوش تخت جمشید با همانندهای بابلی و آشوری آنها دقت کنید میبیند نوعی آهستگی و تامل و معنویت در آنها هست. حتی در جایی که باید خشونت باشد مثلاً در نبرد شاه پهلوان با موجوات خیالی، شما چهرهها را آرام میبینید و قرار نیست دلهرهآور باشند. چیزی که در همه جای تخت جمشید دیده میشود روح آرامش و صلح طلبی است که در چهرههای همه نقوش تا چهره سرستون گاو دیده میشود. آرامشی که تنه به تنه برادری میزند و در دستهایی که گل دارند، یا بر شانه همراه خود قرار گرفتهاند یا دست همراه و دوستی را گرفتهاند کاملاً مشهود است. سویه شادمانی و آرامش در تخت جمشید آشکارتر از هر چیز دیگری است و شادی از باورهای اساسی هخامنشی است چنانکه چهارمین آفرینش از آفریدههای اهورامزدا دانسته میشده است.
چرا تمدنی که اینگونه زیبا و پاک بوده به زوال کشیده شده؟ تمدنی که خواهان صلح و شادی بوده.
برنامهای بود که در مورد کورش توضیح میداد.
میگفت پای تندیس کورش که در مصر ساخته شده بود نقوشی وجود داره که یکی از اونا مردمی رو از قومها و ملتهای مختلف نشون میده که نه از روی اسارت و زور بلکه از روی خواست خود و احترام در برابر داریوش دستها را بالا برده و او را تکریم میکنند.
تو اوون برنامه میگفت این تندیس هدیهای از مصریان برای داریوش بوده.
شاید لازم باشه ما ایرانیان از سابقه خودمون بدون هیچ تحریفی آگاهی پیدا کنیم تا خصلتهای پاک از دست رفتمون رو دوباره بدست بیاریم.
در پایان بد نمیدونم این مطلب رو هم بخونید:
'امپراتوری فراموش شده'
موفق و پاینده باشید.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر