در شگفتم

در شگفتم که سلام آغاز هر دیداریست، ولی در نماز پایان است.
شاید این بدین معنی است که پایان نماز، آغاز دیدار است.

دکتر شریعتی

از نوشته های پائولوکوئیلو

شوالیه­ای به دوستش گفت: بیا بـه کوهستانی برویم که خداوند در آنجـا سکنـی دارد. می­خواهم ثابت کنم که خداوند فقط بلد است که از ما چیزی بخواهد، در حالی که خودش برای سبک کردن بار ما کاری نمی­کند. دیگری گفت: خوب، من هم می­آیم تا ایمانم را نشان دهم.

همان شب به قله کوه رسیدند و از درون تاریکی آوایی را شنیدند: «سنگ­های روی زمین را بر پشت اسبان­تان بگذارید». شوالیه اول گفت: دیدی؟! بعد از این کوهنوردی، می­خواهد بار سنگین­تری را هم با خود ببریم! من که اطاعت نمی­کنم. شوالیه دوم به دستور آوا عمل کرد. وقتی پای کوه رسید، سپیده دم بود و نخستین پرتوهای آفتاب بر سنگ­های شوالیه پارسا تابید: «الماس ناب»