عقاب باشید و سربلند

دکتر وین دایر در کتاب «عظمت خود را دریابید» بحث جالبی می­گه:
می­گه؛ آدم­ها دو دسته هستند، غازها و عقاب­ها. هرگز نباید عقاب­ها رو به مدرسه غازها فرستاد و نباید افکار دست و پاگیر غازها فکر عقاب­ها رو مشغول کنه. کسی که مثل غاز هست و تعلیم داده شده نمی­تونه درست پرواز کنه و به خار و خاشاک گیر می­کنه که مانع پروازش می­شه. ولی عقاب رسالتش اوج گرفتنه. عقابی که مثل غاز رفتار می­کنه از ذات خودش فرار می­کنه.
بدترین چیز ندونستن قوانین عقاب­هاست. این که ندونیم چطوری عقاب باشیم.
- غازها همه مثل هم فکر می­کنند و همیشه هم ادعا می­کنند که درست فکر می­کنند. افکارشون کپی شده هست و اصلاً خلاقیت نداره. اکثر مواقع هم همگی با هم به نتایج یکسان می­رسند چون دقیقاً مثل هم فکر می­کنند.
عقاب­ها می­دونند زمانی که همه مثل هم فکر می­کنند در واقع اصلاً کسی فکر نمی­کنه.
- غازها همیشه می­دونند غاز دیگه چطوری زندگی کنه بهتره! هر کسی جای کس دیگه تصمیم می­گیره. برای همین اکثراً یا دیر به بلوغ (فکری - جنسی - احساسی) می­رسن و یا اصلاً بالغ نمی­شن.
عقاب­ها به خلاقیت ذهن هر کس اعتقاد دارن و در زندگی، به فرد ماهی­گیری یاد می­دن و نه ماهی. در محله عقاب­ها هر کسی جای خودش باید فکر کنه و کسی مسئولیت زندگی کس دیگه رو به عهده نمی­گیره.
- غازها از جسمشون بیش از حد کار می­کشن و تمام توان داشتـه و نداشتـه رو به کـار می­گیرن و به نتایج دلخواه نمی­رسن.
عقاب­ها اول تمام جوانب کار رو در نظر می­گیرن، با توجه به تجارب قبلی و برنامه­ریزی­های ذهن خلاقشون تصمیم می­گیرند و بعد شروع به کار می­کنند. عقاب­ها ایمان دارند که تلاش جسمی به تنهایی اصلاً برای کار کافی نیست.
- غازها حریم شخصی ندارند و بارها و بارها وارد حریم خصوصی عقاب­ها می­شن چون حرمت ندارند.
عقاب­ها به حریم شخصی هر فردی احترام می­زارن و قاطعانه به افرادی که وارد حریم خصوصی اونها می­شن تذکر می­دن.
- غازها باید همه رو راضی نگه دارند و تمام تلاششون رو در روابط می­کنند که همه انسان­ها، تک به تک از اونها راضی باشند. به جای انجام وظایف و رسالت خودشون، رضایت همه اطرافیان رو با هر زحمتی شده به دست میارن چون اگر به دست نیارن احساس خلاء می­کنند.
عقاب­ها می­دونند که به دست آوردن رضایت همه افراد امکان نداره و نیمی از مردم همیشه با نیمی از افکار اونها مخالفند و این وظیفه یک عقاب نیست که مخالفانش رو راضی نگه داره.
- غاز نه نمی­گه و همش شاکی هست که چرا باید این همه به دیگران توجه کنن.
عقاب در مواقعی که لازم هست، به راحتی نه می­گه.
- غاز شرط اول ارتباط رو صمیمیت بیش از حد می­دونه.
عقاب شرط اول ارتباط رو احترام متقابل می­دونه.
- غاز نمی­خواد باور کنه که دشمنی داره.
عقاب می­دونه که باید دشمنش رو ببخشه ولی بهش اعتماد نمی­کنه.
- غاز از تجربیات درس نمی­گیره و فقط آزار می­بینه.
عقاب بعد از گذروندن سختی مسئله، به فکر پذیرش مسئله و درس­های ممکنه هست.
- غاز از دلش هیچ وقت حرف نمی­زنه.
عقاب با دلش زندگی می­کنه.
- غاز یا احساسیه و یا منطقی.
عقاب می­دونه که در دورانی از زندگی باید مغز رو پرورش و ورزش دارد و در دورانی دیگه باید دل رو نوازش داد و به حرف­های دل بها داد.
- غاز اشتباه نمی­کنه.
عقاب می­دونه اگر هیچ وقت اشتباهی نکرده، دلیلش اینه که اصلاً دست به عملی نزده.
- غاز جای دیگران زندگی می­کنه.
عقاب می­دونه که باید به دیگران کمک کنه ولی جای کسی نباید زندگی کنه چون تجربه خود بودن رو از اون فرد گرفته.
- غاز همیشه همه کار می­تونه انجام بده.
عقاب می­دونه چه کارهایی رو می­تونه انجام بده و چه جایی باید اعلام کنه که از عهده اون بر نمی­یاد.
- غاز همیشه مجبوره.
عقاب همیشه مختاره و اگر به جبر روزگار مجبـور شد کـاری رو انجـام بـده، می­پذیره و می­گه: ترجیح می­دم این کار رو انجام بدم.
- زمان تفریح غاز مشخص نیست.
عقاب برای تفریحش برنامه­ریزی می­کنه و می­دونه که فاصله خالی این نُت تا نُت بعدی در موسیقی، دلیل دل­نشین بودن اون هست.
- غاز همیشه ناراضیه و شاکی و همیشه در حال شناخت عامل این بدبختی هست.
عقاب همیشه راضیه و می­دونه هر سختی هم، پایانی داره.
- غاز عبادت عادتش شده.
عقاب تکرار و عادت و روزمرگی رو مرگ دل و پرستش می­دونه.
- غاز نسبت به عقاب یا احساس برتری می­کنه و یا احساس ضعف.
عقاب باور داره برتری وجود نداره. اصل فقط تفاوت است و باعث برتری کسی بر کس دیگه نمی­شه.
- غاز زیاد از مغزش کار می­کشه، البته بدون بهره­وری لازم.
عقاب مفید فکر می­کنه و از اشتباهاتش درس می­گیره.
- غاز می­خواد غاز باشه چون غاز بودن و نپریدن خیلی آسون­تر از پرواز و اوج گرفتن هست.
عقاب بر عقاب بودن اصرار داره، حتی اگر بارها به مدرسه غازها رفته باشه و به خاطر عقاب شدن بهای سنگینی رو بپردازه.
- غازها همیشه می­خوان یک عقاب یک جور دیگه باشه، یک جور دیگه عمل کنه! براشون ارتباط هیچ وقت کافی و رضایت بخش نیست.
دقت کن: غاز چون خودش رو نپذیرفته و خودش رو درست نمی­شناسه، از تو می­خواد که یه جور دیگه عمل کنی! هیچ وقت براش رضایت بخش نیستی و عملاً بهت می گه که براش کافی نیستی چون همیشه یه کاری کم کردی!
سعی کن خودت باشی و بهترین نقش رو داشته باشی (به عنوان دوست - همسر - خواهر - برادر - بچه) ولی سعی نکن که خودت رو مجبور کنی که طبق خواست اون خودت رو تغییر بدی. اون ناراضی به دنیا اومده و از دنیا می­ره.

از زندگی عقب نیفتی، چون قرار نیست که غاز باشی

*

عقاب باش و سربلند